Verliezen en winnen
“Het is volbracht”, sprak Jezus aan het kruis. De strijd gestreden. Eén van de geheimenissen van het evangelie is dat de overwinning behaald is op het moment dat Jezus Christus de strijd lijkt te verliezen. Onlangs vroeg iemand mij wat het verschil is met al die andere mensen die in de tijd van Jezus stierven aan het kruis. Links en rechts van Jezus stierven twee misdadigers. Uit andere bronnen weten we dat er velen gekruisigd werden, omdat ze gezien werden als opstandelingen tegen het regiem van Rome. Hun lichamelijk lijden was groot. Daarin is het lijden van Jezus niet anders dan dat van anderen. Toch is het lijden en sterven van Jezus Christus veel meer. Hij droeg de zonde van de hele wereld. Hij moest lijden, niet omdat Hij onrecht had gedaan, maar omdat wij onrecht hebben gedaan. Ter wille van ons ging Hij aan het kruis. Geen wonder dat velen hierin de grote liefde van Jezus Christus herkennen.

Een lied verwoordt het zo (ELB 114): 

Als ik in gedachten sta
bij het kruis van Golgotha,
als ik hoor wat Jezus sprak,
voor zijn oog aan 't kruishout brak.

Hoor ik dan, hoe Jezus bad
voor wie Hem gekruisigd had,
'k weet dan: 'Bij de Heiland is
ook voor mij vergiffenis.'

Op zijn kreet: 'Het is volbracht',
antwoordt mijn aanbidding zacht:
'Jezus, ook voor mij verwierft
Gij verlossing, toen Gij stierft.'

Wat er uitziet als verliezen, is ten diepste een overwinning. Goede Vrijdag en Pasen horen bij elkaar. Ook hierin verschilt het lijden en sterven van Jezus met alle andere misdadigers. Alleen Jezus is na drie dagen opgestaan uit de dood. De opstanding is de zichtbare overwinning op de dood. Wat er eerst uit ziet als een verloren strijd, is een gewonnen strijd geworden. Iedereen zal een keer sterven (Psalm 49), niemand kan een leven vrijkopen (Psalm 49) behalve de Overwinnaar. Hij verlost ons leven van het graf. Hem zij de glorie.