Wortels
Een gezonde plant heeft gezonde wortels. Zijn de wortels dood, dan zal de plant ook niet lang meer leven. In de missie van De Rank staat dat we willen wortelen in Jezus Christus. Zonder Jezus zal De Rank niet lang leven. Onlangs had het moderamen (scriba, voorzitter van de kerkenraad en predikant) een gesprek met de regionale afdeling van de confessionele vereniging. We spraken over de historische wortels van De Rank. De confessionele vereniging heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het ontstaan van De Rank. Zowel organisatorisch (met raad en daad) als inhoudelijk (confessionele theologie). Je zou De Rank een confessionele gemeente met evangelische elementen kunnen noemen. Dat heeft alles te maken met de wortel van De Rank. We willen wortelen in Jezus Christus. Dan spreken we echter niet over Jezus als enkel een goed mens, maar over Jezus Christus, de Zoon van God, God uit God, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God, geboren, niet geschapen, één van wezen met de Vader…

Zo spreekt de belijdenis van Nicea. Confessie is niets anders dan een belijdenis. Als we spreken over Jezus Christus in De Rank dan is dat in lijn met de confessie, het belijden van de kerk van alle eeuwen, zoals verwoord in de belijdenisgeschriften: Apostolische geloofsbelijdenis, geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel en de geloofsbelijdenis van Athanasius (de tekst van deze belijdenissen is te vinden op wikipedia.nl; de catechismus, Nederlandse geloofsbelijdenis en Dordtse leerregels werken dit belijden verder uit). Als we in De Rank spreken over wortelen in Jezus Christus dan gaat het dus niet over zomaar een inspirerend figuur. Ook niet over iemand waarover je heel verschillend kunt denken, maar over Jezus zoals we Hem kennen door de Schrift en het belijden van de kerk van alle eeuwen. In de regel noemen we dat confessioneel. Maar ook in evangelische kringen wordt over Jezus gesproken in lijn met de confessie. Geen wonder dat we De Rank een confessionele gemeente met evangelische elementen noemen. Geen wonder dat we steeds weer Jezus centraal stellen. We willen wortelen in Hem die één van wezen met de Vader is, die ter wille van ons mensen en van ons behoud is neergedaald uit de hemel en vlees geworden is door de Heilige Geest uit de maagd Maria en een mens geworden is. Hij is ook voor ons gekruisigd onder Pontius Pilatus, heeft geleden, is begraven. Op de derde dag is Hij opgestaan overeenkomstig de Schriften. Hij is opgevaren naar de hemel, zit aan de rechterhand van de Vader en zal in heerlijkheid weerkomen om te oordelen de levenden en de doden. En zijn rijk zal geen einde hebben.

Belijdenis
Zondag 27 mei is het eerste pinksterdag. Met een groep belijdeniscatechisanten bereiden we ons voor op het doen van belijdenis op die zondag. De zondag dat we vieren dat de Heilige Geest gekomen is om te wonen in harten van mensen. Paulus noemt ons lichaam een tempel van de Heilige Geest. Wat geweldig dat God zo dichtbij wil komen dat Hij in ons wil wonen. Wat prachtig als je in elkaar mag herkennen dat Gods Geest geloof in ons hart legt en wil uitwerken in ons leven. Iedereen mag dat zien. Daarom doen we in de kerk ook openbaar belijdenis van ons geloof. 

Toen we in het najaar van 2011 als groep begonnen, heb ik gezegd dat deelname aan de belijdeniscatechisatie niet betekent dat je belijdenis moet doen. Onlangs heb ik aan de deelnemers gevraagd of ze belijdenis willen doen Eerste Pinksterdag. Dat doe je niet, omdat het hoort of omdat anderen het ook doen, maar omdat je ontdekt hebt dat de Geest geloof in je hart geplant heeft en je de liefde van God hartelijk wilt beantwoorden met wederliefde. Je hebt ontdekt dat het offer van Jezus aan het kruis niet alleen een historisch feit is, maar ook voor jou de weg heeft geopend naar God. De weg van vergeving en verzoening. 

Belijdenis doen is publiekelijk verklaren: “Ja, ik geloof”. En publiekelijk erkennen dat je je leven wilt toewijden aan God, Zijn Koninkrijk en de kerk als voorbode en brenger van dat Koninkrijk. Wilt u de belijdeniscatechisanten omringen met uw gebeden. Juist in deze beslissende fase hebben ze uw gebed nodig. 

Een hartelijke groet,

ds. Menno Zandbergen