Zo schrijft onze cursusleidster Connie na een superweekend. Wat was het goed! Het was fijn om samen te werken aan de vaardigheden die een held nodig heeft.
Op vrijdagavond, nadat de deelnemers ein-de-lijk (de bus was te laat) gearriveerd waren, heeft heldin Rachab ons geleerd dat we hulpvaardig moeten zijn. De kinderen van het Reflectorkamp gingen deze vaardigheid oefenen in het bos; zij maakten een heldenvlag met verf, die ze moesten verzamelen. De tieners van Rock Solid bleven op het kampterrein. Zij deden een levensgroot bordspel en moesten het in teams tegen elkaar opnemen.
Later op de avond gingen de echte helden nog een keer het bos in, waar een nachtelijke achtkamp werd gespeeld…. Het werd wat laat (of juist vroeg?) kan ik vertellen.
Op zaterdagmorgen hebben we aan de hand van helden David en Simson geoefend in dapper zijn. Ook al ben je misschien bang, je moet toch dapper zijn! De groep van Reflector deed deze morgen spellen in en rond het kamphuis.
Rock Solid ging naar het bos, waar wel 170 sokken waren opgehangen (dat was op zich al een heldendaad). Bij die sokken moesten ze op zoek naar letters, die weer een zin vormden en bovendien moesten ze ook nog eens proberen hun sokken zo schoon mogelijk te houden. Natuurlijk zat die sok over de schoen, want als je een held wilt worden, maken we het je natuurlijk niet te makkelijk!
’s Middags was het de beurt aan Reflector om weer naar het bos te gaan, waar zij levend stratego speelden.
Rock Solid hield het niet droog deze middag en dat had niets met het weer te maken. Dat was in Eersel namelijk prima. Het had alles te maken met de spellen die voorbij kwamen, met aan het eind een heuse buikschuifzeepbaan. Met een beetje oefenen kwamen sommige tieners behoorlijk ver. Natuurlijk wilden ook de Reflectorkids nog even glijden, sommigen konden er geen genoeg van krijgen! Maar de patat werd gehaald en cursusleidster Connie kwam ons vertellen over held Daniël, die zo edelmoedig was. Edelmoedig, moeilijk woord… wat is dat eigenlijk? Onze helden weten het! Vraag er maar eens naar.
Zaterdagavond was de bonte avond weer behoorlijk bont! Velen waren in een heldenoutfit gekleed. Er werd gedanst, moppen getapt, een modeshow gelopen, toneel gespeeld, een filmpje getoond (ja, ook één met bloopers van mensen uit de kerk, lachen!) er was een ware ontgroening voor de nieuwe leiding (heel dapper hoe ze allemaal een hap namen van het brouwsel met mayonaise, vla, hagelslag, popcorn en nog veel meer). Ook kwam de pyjamapolitie langs, best nat!
Na de bonte avond was er nog een film voor de wakkere helden, terwijl de slaperige helden vast hun bed opzochten en de tienerhelden nog het bos in moesten. Dat viel niet mee; wakker blijven na een korte nacht en dan ook de hersens nog laten kraken. Wederom laat (of juist vroeg) zocht een ieder zijn bed op en was het heel snel stil.
Op zondagochtend was er de kampdienst, waarin Connie nog eenmaal langskwam en ons leerde over liefde, aan de hand van heldin Ruth. Ook kwam Frank Bank ons vertellen over de wapenrustig die we kregen. Doodstil werd er geluisterd naar zijn verhaal. We keken naar de zelfgemaakte lipdub en zongen, het was een fijne dienst.
Die middag wilden we nog één keer naar het bos voor een spel. De lucht was dreigend, maar dapper als helden zijn, gingen we toch op weg. Toen het begon te rommelen, zijn we toch maar omgekeerd en waren nét op tijd bij het kamphuis, want grote regendruppels kwamen uit de lucht vallen en dwongen ons alle spullen in sneltreinvaart naar binnen te gooien; we hielden niet alles droog, zoveel water kwam er in korte tijd uit de lucht vallen.
Zingend en dansend hebben we de ouders binnengehaald, die al snel binnen drupten (of liever gezegd, renden, want het regende nog steeds behoorlijk). Om twee uur sloten we met elkaar het weekend af. Alle deelnemers kregen een heus certificaat. Nog één keer zongen we het kamplied ‘Je bent een held’, daarna volgde de traditionele groepsfoto in de zon, want die was inmiddels weer tevoorschijn gekomen. We zwaaiden de helden uit, we hopen tot volgend jaar!
De leiding (en cursusleidster Connie) kijkt terug op een zeer geslaagd en gezegend weekend. Wat fijn dat er elk jaar weer zoveel kinderen en tieners met ons mee willen en dat we ze zo, op een heel ongedwongen manier, kunnen leren van God. Wat fijn dat ook deze keer alles weer goed is verlopen en we allemaal weer gezond naar huis mochten gaan, sommigen een beetje moe misschien… maar ach… dat hoort erbij! :-)
Voor foto’s en filmpjes verwijs ik graag naar de Facebookpagina van Kamp De Rank, www.facebook.com/derankkamp.
Namens de kampcrew,
Jolanda Minnema
