Op zondag 26 maart was er in wijkgemeente De Rank een interview door ds. Menno Zandbergen met Aad en Dineke van der Maas, over de aanstaande uitzending (in juli) van de familie Van der Maas naar Albanië. Hieronder de tekst, foto's en video uit dit interview.

1. Wat drijft jullie om de zending in te gaan?

• Dit is niet iets wat we zomaar doen. We zijn er al ruim een jaar mee bezig.
  Zending heeft ons altijd aangesproken en we hebben ook al een aantal keer in het buitenland gewoond.
  Wat drijft ons dan? De tekst uit Handelingen 1:8 is erg belangrijk: "Wees mijn getuigen in Jeruzalem, Judea, Samaria en tot het einde der aarde" (zie plaatje hiernaast).
  • Jeruzalem: eigen wijk, buurt, stad, omgeving
  • Judea: eigen provincie / land
  • Samaria: buurprovincie, land. Niet ver weg, maar wel onbekend en andere cultuur/religie
  • Einden der aarde: ver weg, andere culturen en geloven
• Deze tekst is dus een aansporing om niet enkel dichtbij te getuigen en te dienen, maar ook bewust erop uittrekken naar verder weg gelegen gebieden. Gelukkig hebben ook anderen die roeping hebben gevolgd, omdat ook op die manier het evangelie eeuwen geleden naar Nederland is gekomen.

2. Wat gaan we precies doen?

• We gaan naar Albanië. Dat ligt bij de “hak” van Albanië met als buurlanden Kosovo, Macedonië en Griekenland.
• We gaan wonen in de hoofdstad Tirana. Een stad met veel flats, omringd door bergen.
• Albanië kent een bijzondere geschiedenis. Na de 2e WO werd het land communistisch. De leider Enver Hoxha isoleerde het land van de rest van het Oostblok en voerde een streng regiem in. Er werden overdreven veel bunkers gebouwd, omdat hij bang was voor invallen vanuit andere landen. Dit leidde ertoe dat Albanië het armste land van Europa werd.

• In 1967 besloot Enver Hoxha (zie foto) dat Albanië een atheistische staat moest worden. Alle kerken en moskeeën werden afgebroken en het was verboden om een bijbel of koran in huis te hebben.
• Geestelijken werden opgehangen, geëxecuteerd of verbannen. In totaal kwamen 60.000 mensen om (zie foto).
• In 1991 viel uiteindelijk het communisme (zie foto) en kreeg de bevolking zijn vrijheid terug. De armoede was enorm en velen trokken naar Italië of Griekenland om werk te zoeken.

• Het was weer toegestaan om te geloven. De grootste godsdiensten herbouwden hun kerken en moskeeën. Ongeveer 60% van de bevolking is moslim, 10% Katholiek en 7% Grieks-orthodox. Zendelingen kwamen en er ontstonden protestantse kerken. Nu heeft Albanië ongeveer 15.000 protestanten (0,4%). Sommige protestantse kerken bloeien en jonge mensen komen tot geloof. Ze worden gedoopt, bv. in de zee bij Durres (zie filmpje hieronder).
  Toch zien we in de jonge protestantse kerken ook veel problemen, doordat de leiders nauwelijks getraind zijn in bv. pastoraat, diakonaat enz. Sommige kerken zakken na een aantal jaar weer in. Er is grote behoefte aan meer training.

3. Waar zien we naar uit of zien we tegen op?

• We vinden het voor de kinderen wel een hele stap. Ze kunnen zich er nog niet zoveel bij voorstellen. Het is lastig om vrienden en vertrouwde dingen achter te laten. Er is gelukkig een internationale school (Gjerasim Qiriazi, zie foto) in Tirana, waar we ook gaan wonen.
• Ook de financiële kant van de uitzending is lastig. De GZB staat garant voor ons maandelijks levensonderhoud, maar ze verwacht dat we via onze vrienden, familie en thuisgemeente ook geld bij elkaar proberen te halen. Daarbij gaat om een streefbedrag van 28.000 per jaar. We hopen dat mensen enthousiast mee willen leven / bidden / geven voor ons werk in Albanië.
  We zijn heel dankbaar dat er vanuit De Rank een Thuisfrontcommissie is gevormd die ons hierbij wil adviseren en helpen.
  Er zijn folders uitgedeeld in de kerk. We hopen dat de folder (zie foto) goed gelezen worden en dat mensen willen nadenken of men de mogelijkheid heeft om mee te leven, mee te bidden of mee te geven. Dat kan door op de website aan te klikken of door de antwoordkaart van de folder in de doos te doen, die staat bij de uitgang van de kerk. 
• We kijken ernaar uit dat we kunnen meehelpen bij de opbouw van leiderschap in protestantse kerken in Albanië.
  Nu starten er kerkjes en zijn er kerkdiensten (zie foto), maar velen zakken daarna snel weer in door gebrek aan getrainde leiders. We willen hen helpen met pastorale en diaconale trainingen.

4. Wat hopen we dat de uitzending voor de gemeente gaat betekenen?

• We hopen dat we door onze uitzending met elkaar nog beter gaan nadenken over wat zending kan betekenen voor ons als gemeente
• We hopen te leren van de Albanese christenen hoe zij omgaan met hun positie te midden van een samenleving die gekenmerkt wordt door islam, postcommunisme en armoede
• We hopen dat er een goede uitwisseling ontstaat van ervaringen. Hierbij zou het mooi zijn als er t.z.t. ook reizen georganiseerd worden naar / vanuit Albanië.