Van 1978 tot 1981 woonde dominee Bos in Roemenië. Dat was de communistische tijd met Ceausescu als president. Zoals overal in het voormalige Oostblok was het de kerken verboden om met diaconaat bezig te zijn. Sociaal werk was de zaak van de partij en de staat. Waar dat toe leidde, bijvoorbeeld bij de opvang van gehandicapte kinderen en senioren, staat bij veel mensen nog op het netvlies. Na de val van het communisme in 1989 gingen de kerken voortvarend te werk om het diaconaat te organiseren. Daarbij kregen ze veel hulp vanuit Schotland, Zwitserland en Nederland. In zijn lezing wil dominee Bos vooral ingaan op diaconale activiteiten die wij in Nederland niet kennen. Hij laat er ook het een en ander van zien. Bijvoorbeeld: wat wordt er gedaan voor de Roma, een bevolkingsgroep die wij vaak nog met ‘zigeuners’ aanduiden? Hoe is het gekomen tot een hospice voor gehandicapte kinderen, die vaak  te vondeling gelegd worden? Het zijn inspirerende verhalen.